Imam Ali ΄s Studies

Literary Stylistics of Imam Ali’s Remonstrations in Nahj al-Balaghah

Document Type : .

Authors

Hussein Kiani 1
Manijeh Zare 2

1 Associate Professor of the Arabic Language and Literature at the University o/ Shiraz, Iran

2 Corresponding Author: MA in the Arabic Language and Literature, University /Shiraz, Iran

Abstract
The style of a literary work is the defining factor that distinguishes one work from another. Writers employ various techniques to make their work impressionable for the audience, therefore, stylistic research, is one of the methods used to identify the characteristics of a literary piece, and define the artistic criteria of the works based on linguistics and literary or intellectual features. The Book of Nahj al-Balaghah, is amongst the texts that refers to various subjects and each of these topics have their own relevant style and method, the identification of which will only add to the importance of the book.
The present article strives to investigate the literary stylistics of Imam Ali’s remonstrations in Nahjal-Blaghah. In order to obtain said objective, the article first describes the denotation and proverbial meaning of stylistics, then moves to investigate the stylistics of Imam Ali’s remonstrations, in a descriptive-analytic method, based on the five axis proposed by the book “Methods of Rhetoric Miracles in the Holy Qur'an” (lexis selection, order, rhythm,  expansion, and imagery).
The study reveals that, where applicable, Imam Ali employs the most effective terminology in his remonstrations and utilizes emotional imagery in the form of simile to communicate abstract concepts. In general, Imam Ali actively employs the five axis of stylistics in the best manner to elicit the most effective response in the audience.

Keywords

Stylistics
Nahjal-Balaghah
Lexis Selection
Order
rhythm
Expansion
Imagery
قرآن کریم.
نهج‌البلاغه (1379 ش). ترجمة محمد دشتی، قم: نشر الهادی.
إبراهیم مصطفی و هم‌کاران (1989 م). المعجم الوسیط، استانبول: دار الدعوة.
ابن فارس (بی‌تا). معجم المقاییس فی اللغة، تحقیق شهاب الدّین عمرو، بیروت: دارالفکر.
ابن میثم (1375 ش). ترجمة شرح نهج‌البلاغه، ترجمة قربانعلی محمدی مقدم، مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
أبوالوفاء، علی الله بن علی (2003 م). القول السدید فی علم التجوید (بروایة حفص عن عاصم)، بیروت: دار ابن حزم.
بدیع یعقوب، امیل (1385ش). موسوعة النحو و الصرف و الإعراب، تهران: استقلال.
بهار، محمدتقی (1380ش). سبک‌شناسی، به کوشش سیدابوطالب میرعابدینی، تهران: توس.
دهخدا (1373ش). لغت‌نامه، تهران: نشر دانشگاه تهران.
زیدی، توفیق (1984 م). أثر اللسانیات فی النقد العربی الحدیث، تونس: الدار العربیة للکتاب.
السامرایی، فاضل صالح (2009 م). التعبیر القرآنی، عمان: دار عمار.
سیدقطب (2002 م). التصویر الفنی فی القرآن، قاهره: دار الشروق.
عباس، حسن (1998 م). خصائص الحروف العربیة و معانیها، دمشق: اتحاد الکتاب العرب.
عبدالرحیم، علاء أحمد (2008 م). الصورة الفنیة فی قصیدة المدح بین ابن سناء الملک و البهاء الزهیر (تحلیل و نقد و موازنه)، کفر الشیخ: دار العلم و الإیمان للنشر و التوزیع.
العسکری، أبوهلال (بی‌تا). الفروق اللغویة، تحقیق و تعلیق محمدابراهیم سلیم، قاهره: دار العلم و الثقافة.
غنیم، کمال أحمد (1998 م). عناصر الإبداع فی شعر أحمد مطر، قاهره: مکتبة مدبولی.
فراهیدی، خلیل بن أحمد (1410 ق). کتاب العین، قم: هجرت.
قزوینی حائری، سیدمحمدکاظم (1339 ش). شرح نهج‌البلاغه، بیروت: مطبعة منیمنة.
الکواز، محمدکریم (1386 ش). الأسلوب فی الإعجاز البلاغی للقرآن الکریم (سبک‌شناسی اعجاز بلاغی قرآن)، ترجمة سیدحسین سیدی، تهران: سخن.
لوشن، نورالهدی (2006 م). علم الدلالة (دراسة و تطبیق)، اسکندریه: المکتب الجامعی الحدیث.
مکارم شیرازی، ناصر (1375 ش). پیام امام شرح تازه و جامعی بر نهج‌البلاغه، تهران: دار الکتب الاسلامیة.
الملائکة، نازک (2007 م). قضایا الشعر المعاصر، بیروت: دار العلم للملایین.
موسوی، سیدعباس‌علی (1376 ش). شرح نهج‌البلاغه، بیروت: دار الرسول الأکرم (ص)، دار المحجة البیضاء.
مهیار، رضا (بی‌تا). فرهنگ ابجدی عربی فارسی، بی‌جا.
نواب لاهیجی، میرزامحمدباقر (بی‌تا). شرح نهج‌البلاغه، تهران: اخوان کتابچی.

Home

Guide for Authors

Submit Manuscript

Reviewers

Contact Us