قرآنکریم، پس از نزول، تأثیر فراوانی بر ادبیات و فرهنگ ادبی عرب داشته است و میزان این تأثیر، معیاری برای ارزیابی متون محسوب میشود. این تأثیر از دو جنبه قابل بررسی است: 1. مفاهیم که موجب غنای معنا میشود 2. شکل و ساختار که موجب زیبایی متون میشود؛ و بیگمان بهدلیل همراهی مداوم علی(ع) با پیامبر(ص)، اثر حقیقی قرآن در ...
بیشتر
قرآنکریم، پس از نزول، تأثیر فراوانی بر ادبیات و فرهنگ ادبی عرب داشته است و میزان این تأثیر، معیاری برای ارزیابی متون محسوب میشود. این تأثیر از دو جنبه قابل بررسی است: 1. مفاهیم که موجب غنای معنا میشود 2. شکل و ساختار که موجب زیبایی متون میشود؛ و بیگمان بهدلیل همراهی مداوم علی(ع) با پیامبر(ص)، اثر حقیقی قرآن در کلام عربی بر زبان و کلام علی(ع) بوده وآنچه از مجموع کلام ایشان در نهجالبلاغه به ما رسیده، از بارزترین تجلیات قرآن در ادب عربی هم در مفهوم و هم در ساختار است و این امر موجب شده که علی(ع) امام و پیشوای فصیحان و سرور بلیغان و کلامش (نهجالبلاغه) پایینتر از کلام خالق و برتر از کلام مخلوق باشد. در این مقاله با مقایسۀ نمونههایی از آیات قرآن و کلام علی (ع) تأثیر آیات قرآن از جنبة ساختاری بهویژه در گزینش مفردات و ساختار جملات بررسی شده است.