نقش یزید بن شجره رهاوی در ناپایداری موقعیت امام علی(ع) و پایداری معاویه در مکه

مریم سعیدیان جزی

دوره 13، شماره 26 ، دی 1401، ، صفحه 125-146

https://doi.org/10.30465/alavi.2022.8625

چکیده
  این پژوهش در راستای نقش نیروهای مذهبی و نخبگان قبیله ای در حوادث تاریخ اسلام در قرن نخست هجری به تحلیل شخصیت یزید بن شجره رهاوی و نقش وی در ناپایداری خلافت امام علی(ع)و تثبیت موقعیت امویان می‌پردازد. یزید دارای گرایشهای عثمانی بود. در دوران خلافت امام علی (ع) از کوفه به شام رفت و در نبرد صفین معاویه را همراهی کرد. از مراجع دینی و رجال ...  بیشتر

بینامتنیتِ سیمای علی (ع) در اشعار سنایی و ناصرخسرو

خدابخش اسداللهی؛ زهرا فتحی

دوره 12، شماره 23 ، شهریور 1400، ، صفحه 3-32

https://doi.org/10.30465/alavi.2021.6848

چکیده
  از منظر کریستوا هر متنی با فرهنگها و متون گذشته ارتباط دارد و در گفتوگو با آنها به وجود میآید. اشعار سنایی با اشعار ناصرخسرو در موضوعات گوناگون ارتباط خاص و معناداری دارد. موضوع امام علی(ع) به نحو گسترده در اشعار هر دو شاعر بازتاب یافته است و هر دو متن، امامت و سیمای آن حضرت را به تصویر کشیدهاند. در تحقیق حاضر که به روش توصیفی- تحلیلی ...  بیشتر

موقعیت اجتماعی اهل ذمه در حکومت علی(ع) (35 - 40هـ.ق)

حسین علی بیگی؛ شهرام یوسفی فر؛ روح الله بهرامی

دوره 12، شماره 23 ، شهریور 1400، ، صفحه 173-193

https://doi.org/10.30465/alavi.2021.6854

چکیده
  در دوره خلافت علی(ع)، رویکرد حکومت در خصوص نحوه تعامل با شهروندان غیرمسلمان -اهل ذمه- تابعی از اصول دینی و دیدگاههای هیات حاکم در این خصوص بود. با توجه به اهمیت این دوره در تعیین شیوه ها و مواضع بعدی جامعه شیعیان در رابطه با جماعات اهل کتاب، این پرسش اصلی طرح شده که اهل ذمه در حکومت علوی از چه موقعیت اجتماعی برخوردار بوده و وضعیت آنان ...  بیشتر

بررسی خلق و خوی حضرت علی‌(ع‌) از منظر شاعران‌ معاصر عربی‌

مصطفی شیروی خوزانی

دوره 1، شماره 1 ، شهریور 1389، ، صفحه 1-30

چکیده
  از نخستین روزهای طلوع پُرفروغ اسلام تاکنون، شخصیّت‌های بزرگ مذهبی، سیاسی، اجتماعی و ادبی، مجذوب ابعاد تحسین‌برانگیز منش والای حضرت علی (ع) شده‌اند و هریک فراخور دانش و استعداد و ذوق و فهم خویش به توصیف ایشان پرداخته‌اند. در این مقاله، نگاه شاعران معاصر عرب به خلق و خوی حضرت مورد بررسی قرار گرفته است که در مجموع می‌توان گفت ...  بیشتر

تفسیر قرآن به سنّت در کلام امیرالمومنین علی(ع)

صمد عبداللهی عابد

دوره 1، شماره 1 ، شهریور 1389، ، صفحه 79-109

چکیده
  تفسیر قرآن به سنّت در مرحلة بعد از تفسیر قرآن به قرآن و در طول آن است و معیّت آن دو با هم، لازم و ملزوم است. یعنی حجّیّت قرآن به جهت اینکه کلام خداست، ذاتی است ولی حجّیّت سنّت را خداوند در قرآن تجویز فرموده است. بدان جهت که نمی‌توان همه آیات قرآن را با خود قرآن تفسیر کرد که لازمه‌اش کفایت قرآن و عدم نیاز به سنّت و اهل بیت(ع) است، چاره‌ای ...  بیشتر